HOME > POEMS > SIDDAYYA PURANIKA > AADARSHA
Poet : Siddayya Puraanika (ಸಿದ್ದಯ್ಯ ಪುರಾಣಿಕ)
Poet : Siddayya Puraanika (ಸಿದ್ದಯ್ಯ ಪುರಾಣಿಕ)
tukku hiDidu uLivudakkinta tikki baLasi aLivudu mElayya; huLu hatti koLevudakkinta maNNa beretu moLevudu mElayya; iTTu nusi muTTi naShisuvudakkinta thoTTu uTTu harivudu mElayya; unDu malagi bojju beLesuvudakkinta maaDi maaDi maDivudu mElayya; Odi bhOdisi, vaadisuvudakkinta; aritu, aacharisi, aadarshavaaguvudu mElayya; swatantradheera siddhEshwaraa, maNiyaneNesi daNivudakkinta; janara taNisi kuNivudu mElayya! |
ತುಕ್ಕು ಹಿಡಿದು ಉಳಿವುದಕ್ಕಿಂತ ತಿಕ್ಕಿ ಬಳಸಿ ಅಳಿವುದು ಮೇಲಯ್ಯ; ಹುಳು ಹತ್ತಿ ಕೊಳೆವುದಕ್ಕಿಂತ ಮಣ್ಣ ಬೆರೆತು ಮೊಳೆವುದು ಮೇಲಯ್ಯ; ಇಟ್ಟು ನುಸಿ ಮುಟ್ಟಿ ನಶೀಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ತೊಟ್ಟು ಉಟ್ಟು ಹರಿವುದು ಮೇಲಯ್ಯ; ಉಂಡು ಮಲಗಿ ಬೊಜ್ಜು ಬೆಳೆಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ಮಾಡಿ ಮಾಡಿ ಮಡಿವುದು ಮೇಲಯ್ಯ; ಓದಿ ಭೋದಿಸಿ, ವಾದಿಸುವುದಕ್ಕಿಂತ; ಅರಿತು, ಆಚರಿಸಿ, ಆದರ್ಶವಾಗುವುದು ಮೇಲಯ್ಯ; ಸ್ವತಂತ್ರಧೀರ ಸಿದ್ಧೇಶ್ವರಾ, ಮಣಿಯನೆಣೆಸಿ ದಣಿವುದಕ್ಕಿಂತ; ಜನರ ತಣಿಸಿ ಕುಣಿವುದು ಮೇಲಯ್ಯ! |